Profesor historii sztuki. Zajmuje się sztuką europejskiego średniowiecza, sztuką nowoczesną i teorią obrazu.

jest profesorem historii sztuki. Zajmuje się sztuką europejskiego średniowiecza, sztuką nowoczesną i teorią obrazu. W latach 1970-80 był profesorem historii sztuki na Uniwersytecie w Heidelbergu, od 1980 do 1993 wykładał na Uniwersytecie Monachijskim. W 1993 opuścił Monachium, by zbudować program doktorski na otwartej w tamtym czasie Hochschule für Gestaltung w Karlsruhe. W październiku 2000 zainicjował eksperymentalny program badawczy Bildanthropologie. Image-Media-Body, w którym uczestniczyli młodzi naukowcy reprezentujący różne dziedziny wiedzy (od historii sztuki, przez teorię literatury, psychologię, aż po neurolingwistykę i cybernetykę). Przez kilka lat prowadził Internationales Forschungszentrum Kulturwissenschaften w Wiedniu, gdzie organizował seminaria i konferencje poświęcone m. in. teorii i antropologii obrazu.

Wczesne zainteresowania Beltinga koncentrowały się na historycznych zmianach w funkcjonowaniu obrazów w kulturze europejskiej. Interesowało go przejście od obrazu traktowanego jako obiekt magiczny i sakralny do obrazu pojmowanego jako obiekt estetyczny. Jego monumentalna praca Bild und Kult. Eine Geschichte des Bildes vor dem Zeitalter der Kunst (wyd. niem. 1990; wyd. ang. 1993) opowiada o przygodach obrazu w erze poprzedzającej narodziny sztuki europejskiej.

Od końca lat 90. pracuje nad przeformułowaniem teorii obrazu, która powinna według niego ustąpić pola antropologii obrazu. Ten ostatni Belting rozpatruje w kontekście dwóch innych pojęć: medium i ciała. Medium oznacza tutaj każdy środek, który służy do przekazywania i udostępniania obrazu widzowi. Ciało zaś odnosi się z jednej strony do materialności samej reprezentacji (ciało performatywne), z drugiej zaś do ciała, które doświadcza obrazu (ciało percypujące). Tylko poprzez umieszczenie obrazu w tym kontekście możemy uchwycić jego właściwą funkcję - obiektu antropologicznego, który jest nie tylko częścią historii sztuki i estetyki, ale przede wszystkim obiektem kulturowym, który każdego dnia wykorzystujemy do różnych celów.


Wybrane publikacje:


1) Bild-Anthropologie. Entwürfe für eine Bildwissenschaft. Monachium 2001 [Antropologia obrazu, Kraków 2007].

2) Der zweite Blick. Bildgeschichte und Bildreflexion [z D. Kamper]. Munich 2000.

3) Das Unsichtbare Meisterwerk. Die modernen Mythen der Kunst. Munich 1998 [The Invisible Masterpiece. The Modern Myths of Art. London / Chicago 2001].

4) Das Erbe der Bilder [red. z L. Haustein]. Munich 1998.

5) Das Ende der Kunstgeschichte. Eine Revision nach zehn Jahren. Munich 1995.

6) Die Erfindung des Gemäldes [z C. Kruse]. Munich 1995.

7) Bild und Kult. Eine Geschichte des Bildes vor dem Zeitalter der Kunst. Munich 1990 [Likeness and Presence. A History of the Image Before the Era of Art. Chicago 1993].

8) Giovanni Bellini. Pieta. Ikone und Bilderzählung in der venezianischen Malerei. Frankfurt 1985.

9) Das Ende der Kunstgeschichte?. Munich 1983 [The End of the History of Art. Chicago 1987].

10) Jan van Eyck als Erzähler [z D. Eichenberger]. Worms 1983.

11) Bild und Publikum im Mittelalter. Berlin 1981.