Studia doktoranckie

IDEA:

Czteroletnie niestacjonarne studia doktoranckie w języku angielskim dla obcokrajowców i studentów polskich są nowatorskim programem skierowanym do młodych humanistów z różnych zakątków świata, którzy zainteresowani są uzyskaniem podwójnego tytułu doktorskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego w oparciu o połączenie badań nad najnowszymi nurtami dzisiejszej wiedzy o kulturze z zainteresowaniami literaturą polską i środkowoeuropejską, interpretowaną w jak najszerszym kontekście historycznym, filozoficznym, psychologicznym, genderowym...

CEL:

Celem programu jest postawienie wyzwania istniejącym metodom i sposobom prowadzenia kursów na trzecim poziomie kształcenia . Współczesne programy doktorskie koncentrują się zazwyczaj na studiowaniu poszczególnych dyscyplin. CASH kładzie nacisk na studiowanie określonych tematów i problemów. Formuła czteroletniego cyklu została zaplanowana w taki sposób, by doktoranci mogli swobodnie rozwijać się w międzynarodowym, wielokulturowym oraz wielojęzycznym otoczeniu, co poszerzy ich doświadczenia intelektualne i życiowe.

STRUKTURA PROGRAMU:

Program doktorski CASH wiąże się ze zmianą relacji pomiędzy istniejącymi dziedzinami wiedzy humanistycznej, a co za tym idzie zmianą struktury organizującej dydaktykę uniwersytecką skierowaną do najmłodszych badaczy literatury i kultury. Wychodzimy z założenia, że literatura - jako jeden z najważniejszych instrumentów ludzkiego samorozumienia - może stanowić centrum uniwersyteckiego kształcenia humanistycznego. Rozumiemy jednak także i to, że nie ma jednej, obowiązującej definicji literatury, w związku z czym granice nauki o literaturze są płynne i poddają się ciągłej pracy definiowania. Z tego też powodu tematyczna struktura studiów została rozłożona na cztery różne pasma, cztery wielkie konteksty:

  • Literatura
  • Media
  • Filozofia
  • Polityka

Jako działanie społeczne - Dyskurs - literatura otwiera nas na rozmaite praktyki tworzenia sensu, na polityczne i ideologiczne warunki jego produkcji. Jako siła wyobraźni - Obraz - literatura zbliża się do innych sztuk przedstawiających rzeczywistość. Jako odniesienie do przeszłości - Pamięć - literatura zakorzenia nas w tradycji i w jednostkowej pamięci każdego twórcy.

W ten sposób, umieszczając literaturę - jako Dyskurs, Obraz i Pamięć - w samym środku praktyk kulturowych chcemy zwrócić uwagę na jej antropologiczne uwarunkowanie. Człowiek definiuje sam siebie poprzez nieustanne odnoszenie do przeszłości, przez ciągle ponawiane próby przedstawiania świata oraz przez uczestnictwo w sferze publicznej. Czyniąc tekst literacki punktem wyjścia refleksji humanistycznej otwieramy literaturę nie tylko na inne dyscypliny - historię, historię sztuki, filozofię, psychologię - ale też na egzystencję oraz politykę. Literatura nie jest bowiem zbiorem tekstów oderwanych od rzeczywistości, lecz jest dynamicznym narzędziem kształtowania kulturowej wspólnoty, czerpiącej z różnych doświadczeń, wypowiadanych w rozmaitych językach.

ZAŁOŻENIA DYDAKTYCZNE:

Interesuje nas badanie literatury w jej dwóch zasadniczych aspektach: jednostkowego aktu twórczego oraz instytucjonalnego uwikłania. Ujęcie takie pozwala uczynić z uniwersyteckiej dydaktyki przestrzeń emocjonalnego i intelektualnego zaangażowania studentów, potrafiących w dyskusji nad literaturą rozpoznawać własne dylematy naukowe i egzystencjalne.

Idea wprowadzenia trójelementowego modułu interpretacji literatury w miejsce tradycyjnego curriculum opartego na poszczególnych dyscyplinach (lub subdyscyplinach) wiąże się z potrzebą odejścia od tradycyjnego modelu uniwersyteckiego opartego na sztywnym podziale fakultetów i zbudowania nowego modelu otwartego, przygotowującego młodych humanistów do kompetentnego badania i kształtowania nowoczesnej formuły "humanitas".