Skip to main content
pl polski menu

Web Content Display Web Content Display

Skip banner

Traumatic modernities

Web Content Display Web Content Display

HERMENEIA

Publishing Series of the Center for Advanced Studies in the Humanities,

Jagiellonian University Press

Hermeneia in Greek means the art of interpretation, but also the art of mediation. Under this name is hidden not only the need of understanding reality, but also the need of mediating between different spans of culture. Choosing this name for our series of publications, the Center for Advanced Studies in the Humanities would like to call attention to three phenomena: understanding as an unmovable, but nonetheless unconnected basis of the humanities, a material of life with many origins, which understanding has to do with, a large amount of languages, with the help of which people, from varied spheres of work, articulate the need for understanding. The series Hermeneia, not unlike the purpose of the Center for Advanced Studies in the Humanities, is called to be a witness to not only the academic, but also the existential multi-faceted nature of our culture. 

Web Content Display Web Content Display

Rozalia Słodczyk, Ekfraza, hypotypoza, przekład

Rozalia Słodczyk, Ekfraza, hypotypoza, przekład

Site under construction. Polish version available.

Rozalia Słodczyk, Ekfraza, hypotypoza, przekład. Interferencje literatury i malarstwa w prozie włoskiej i eseistyce polskiej XX wieku, WUJ, Kraków 2020. 

 

Rozalia Słodczyk – pokazując mechanizmy przywołania dzieła sztuki w tekście literackim oraz kłopoty z definiowaniem pojęć w ramach dawnych i współczesnych teorii ekfrazy – usiłuje dowieść przydatności zapoznanej kategorii hypotypozy jako narzędzia krytycznego. Konfrontacja współczesnych sposobów rozumienia operacji tekstowo-kulturowego unaoczniania wpisanego w ekfrazę z jej pierwotną funkcją poruszania wyobraźni odbiorcy (podkreślaną dawniej przez kategorię hypotypozy) pozwala mówić o dwóch mechanizmach przekładu obrazu (dzieła sztuki) na słowo: pierwszy wiąże się z dążeniem do wiernego odtworzenia i ścisłej deskrypcji, drugi proponuje językową animację wizualnego modelu. Analizy opisów artefaktów odnalezionych we włoskiej prozie, prezentowanej na przykładzie utworów Antonia Tabucchiego, oraz w esejach polskich twórców: Zbigniewa Herberta, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Adama Zagajewskiego, Joanny Pollakówny, Wojciecha Karpińskiego, Ewy Kuryluk, Ewy Bieńkowskiej czy Aleksandry Olędzkiej-Frybesowej, prowadzą do wnikliwych studiów obrazów, m.in: Ołtarza Baranka Eucharystycznego Jana van Eycka, Batszeby z listem Dawida Rembrandta, Śmierci Marsjasza Tycjana, portretu konnego sieneńskiego kondotiera pędzla Simone Martiniego czy Lekcji muzyki i Przerwanej lekcji muzyki Jana Vermeera.
 
Rozalia Słodczyk – literaturoznawca, historyk sztuki, komparatysta; potrójna absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego (magisteria z filologii polskiej, historii sztuki i italianistyki). W roku 2018 obroniła z wyróżnieniem doktorat w Instytucie Literatury Polskiej UW. Jej zainteresowania badawcze dotyczą studiów interdyscyplinarnych i porównawczych, w tym takich zagadnień, jak: relacje werbalno-wizualne, współczesna literatura włoska, europejskie malarstwo nowożytne, ikonografia, teoria i krytyka sztuki, historia filmu, teoria i praktyka przekładu. Publikowała m.in. w „Tekstach Drugich”, „Ruchu Literackim”, „Przestrzeniach Teorii”, „Porównaniach”, „Przekładańcu”, „Tekstualiach”.